අළුත් ලිපිනයේ සිටියේ මාතරයෙක්. මාතරින් පැමිණ ලොස් ඇන්ජලිස් කිට්ටුව කුඩා පරිමාණයේ ව්‍යාපාරයක් කරන කෙනෙක්.
ඔහු ගොඩයා හොඳින් පිළිගත් අතර කන්ට – බොන්ට දී විඩා නිවා ගන්නා ලෙසට උපදෙස් දී පුසුඹා මල්ලීට ඇමතුමක් ගත්තේය.
” මොකද බං කරන්නේ ? කොහේද ඉන්නේ ? මෙන්න මස්සිනා ඇවිත් ඉන්නවා. අතරමං වෙලා.. ඇයි බං මිනිස්සුන්ට ලණු දෙන්නේ ?”
පුසුඹා මල්ලි තව විනාඩි 15 කින් එනු ඇත.
” මං කිව්වා කියල කිව්වත් කමක් නෑ.ඕකා මහ දසයා. ඕකත් එක්ක කී දවසක් එකට ඉන්න පුළුවන් වෙයිද දන්නෙ නැහැ. පුළුවන් තරම් ඉක්මණට ජොබ් කට්ටක් හොයා ගන්න බලන්න ”
මාතරයා පුසුඹා මල්ලී ගැන කදිම රෙකමදාරුවක් දුන්නේය.
විනාඩි 15 කින් පුසුඹා මල්ලී නවීන පන්නයේ කාරයකින් පැමිණියේය.
” මට ඔයා මග ඇරුනනේ.. මම හතර පස් වතාවක්ම ගියා එයාපෝට් එකට.. දැන් ඉතින් කතා කරල වැඩක් නෑ. අපි යමු”
පුසුඹා මල්ලී පදිංචි වී සිටියේ ඉකුත්දා රෑ දුටු මන්දිරයේ පිටුපසය. ඔහුට කාමර දෙකක් සහ පොදු කුස්සියක් තිබුණේය.
” මං හිතුවේ මල්ලි ඉන්නෙ වෙනම ගෙදරක කියල”
” මම වෙනම තමා ඉන්නේ. not a big deal . මට වෙනම කාමර දෙකක් තියෙනවා. වෙනම එන්ට්‍රන්ස් එකක් තියෙනවා”
පුසුඹා මල්ලී ඇඳුම් මාරු කර ගත්තේය. ඒ අර අත් නැති විශාලෙට කිහිලි කැපූ බැනියමක් සහ රතු බෝල බෝල තියෙන රෙද්දකින් මැසූ කළිසම් කොටයකි. අප්පා උගෙ කකුල් දෙකේ ලස්සන. එක මයිල් කළඳක් නෑ. කෙල්ලෙකුගෙ වගේ.. දුකේ බෑ ඒ දිහා බලා ඉන්ට. චිඃ.. මං හිතන ඒව. මූ නිකම් පොන්සියෙක් වගේ.
හා.. මට කලින් කියන්න බැරි උනානෙ. පුසුඹා මල්ලිගේ නියම නම තිස්ස. ඔහුගේ බිරිඳ ඔහු ඇමතුවේ “තිසා” යන හුරතල් නාමයෙනි.
” ටී– ශා…” යමෙක් සැරෙන් කතා කරනවා ඇහුනා.
” බොස් ” ….”මම බලල එන්නම් මොකද කියල” .
බොස් කුස්සියට ඇවිල්ලා. අපි හිටපු කාමර දෙකයි බොසාගෙ ගෙදරයි අතර මැද තමා පොදු කුස්සිය තිබුනේ. බොසා මොනවද මහ හයියෙන් හයියෙන් කිව්වා. ඒ ඉංග්‍රීසි බව නම් ෂුවර්. ඒත් කිසි දෙයක් තේරුනේ නෑ. අන්තිමට ස්ටුපිඩ් කීවා… ඒක නම් තේරුනා.
මොහොතකින් පුසුඹා මල්ලී මූණ රතු කර ගෙන ආවා.
” බොස්ට ටිකක් තරහ ගිහින්. මගෙ අතින් පොඩි ටයිපින් මිස්ටේක් වෙලා. තව ටිකකින් මගෙන් සමාව ගනී. මිනිහ එහෙම තමයි”
මා ඉස්සරහ පුසුඹ මල්ලිට වස ලජ්ජාව උනේ.
” මල්ලි මිනිහගෙ ප්‍රයිවට් සෙකට්‍රි නෙවෙයිද ? ප්‍රයිවට් සෙකට්‍රි කෙනෙකුට ඔහොම කෑ ගහනවද ?”
” මං එයා ගෙ පර්සනල් ඇසිස්ටන්ට් .. ඔය දෙකම එකයි”
” හැබැයි මම නම් හිතන්නෙ හරි වචනය බට්ලර් කියන එක” ගොඩයට ඒ වචනෙ අහු උනේ පුසුඹා මල්ලිගේම කාමරයේ තිබුණු මලලසේකර ශබ්දකෝෂයෙන්.
” කවුරු උනා මොකද ? ඔයාට එහෙම එකක්වත් තියෙනවද ? මගේ අනික් ජොබ් එකේ මම මැනේජර් කෙනෙක්” පුසුඹා මල්ලි කියා ගෙන කියා ගෙන ගියා. මිනිහට හොඳටම ලැජ්ජ හිතිල.
පුසුඹා මල්ලි සෙල් එකත් අරන් බාත් රූම් එකට ගියා. කොමෝඩ් එකේ වාඩිවෙලා ( වෙන්නැති ) කාටදෝ විධාන වගයක් දුන්නා. ( මට ඇහෙන්ට ) ඇනස්ටිනා– ඩු දිස් – ඩු දැට් කියල
“දැක්කද ? මැනේජර් කෙනෙක් උනාම ගෙදර ඉඳල උනත් මැනේජ් කරන්න පුළුවන් වෙන්න ඕන”
උගෙ අම්මගෙ රෙද්ද. ගොඩයා තමාටම කියා ගත්ත.මම ඇවිල්ල තවම දවස් දෙකයි..
අයියට බඩගිනි නම් කෑම තියෙනවා ෆ්‍රිජ් එකේ. බොස් නැති වෙලාවක් බලල බතක් උයා ගත්තත් කමක් නෑ. බත් ගඳට බොස් කැමති නෑ. මම නම් එළියෙන් කන්නේ. කුස්සියේ කවුන්ටරේ උඩ ඇබිත්තං සයිස් රයිස් කුකර් එකක් තිබුනා. ෆ්‍රිජ් එකෙත් ඇති ලබ්බක් නෑ. සලාද කොළ පැකට් කීපයක් මිස. මල් පාත්තියක් වගේ ඕවා කන්න පුළුවන්ද ?
” ටී… ශා…” බොස් කතා කලා. ලෝගුවක් වගේ එකක් ඇඳ ගත් බොස් තඩි උස මහත නාකි සුද්දෙක්. ඌ කුස්සියට ඇවිත් වාඩි උනා. පුසුඹා මල්ලී පිඟානකට සැලඩ් කොළ ටිකක් බෙදුවා. බොසා ගෑරුප්පුවෙන් ඇන ඇන ඒව කටේ දා ගන්නා ගමන් තැපෑලෙන් ඇවිත් තිබුනු ලියුම් වගයක් කැඩුවා. පුසුඹා මල්ලි හිටියේ බොසාට ටිකක් පිටුපස්සෙන් දකුණු අත පැත්තෙන්. බොස් දකුණු අත ටී ශා ගේ වම් කලවය දිගේ ජංගියක් වගේ කොට කලිසම අස්සට අරන් ගියා.
ගොඩයා ඒ දර්ශනය බල ඉන්න අප්පිරියාවේ කාමරේට ගිහින් දොර වහ ගත්තා.
“පුසුඹ මල්ලි මොකද්ද ඒ වැඩේ ? මිනිහ කොලු කාරයෙක්ද ?”
” මේක මගේ තැන මට ඕන දෙයක් කරන්න පුළුවන්. ලැජ්ජ නැද්ද අනුන්ගෙ පර්සනල් දේවල් හොරෙන් බලා ඉන්න ?”
” මට කමක් නෑ.. මල්ලි මොනව කළත්. ඒත් ඇයි අර අසරණ කෙල්ල කසාද බැන්දෙ ?”
( තාම රෙජිස්ටර් කරල විතරයි )
මෙහේ ඉන්න කෙනෙක් අපේ ගෙදරට ලියුමක් යවල මම gay කියල. මට ඒක බොරු කරන්නයි ඕන උනේ. නැත්තං වෙන මොනවටවත් නෙවේ. ඕව හොඳය් ගෑණු දැකල නැති අයට.
අපි අද හවස යමු නියම පොට් එකකට. අයියට හාර්ට් ප්‍රොබ්ලම් එහෙම නෑ නේද ?
ගොඩයගෙ වයිෆ් මගින් මගට කිව්වේ කොහේ යන්නත් කලින් පන්සලකට ගොඩ වෙන්න කියල
( මතු සම්බන්ධයි )
යතාර්තවාදියා 